Հարցերի պատասխաններ

Հովհաննես Քաջազնունի
Ալեքսանդր Խատիսյան փոխարինեց որովհետև Քաջազնունին վրաստանում էր
Համազասպ Օհանջանյան փոխարինեց որովհետև չէր կարողանում ապստամբությունը հանգցնել։
Սիմոն Վրացյան փոխարինել է որ կարողանա պատերազմը հաղթի։ Օգնություննա խնդրել թուրքերից։

Հայ-վրացական պատերազմը կարճ սահմանային վեճ էր, որը տեղի ունեցավ 1918 թվականի դեկտեմբերին նորանկախ Վրաստանի Դեմոկրատական ​​Հանրապետության և Հայաստանի Առաջին Հանրապետության միջև՝ հիմնականում Թիֆլիսի նահանգապետարանի նախկին շրջանների վերահսկողության շուրջ՝ Բորչալիում (Լոռի) և Ախալքալաքում։
Առաջին համաշխարհային պատերազմի ավարտին Հայաստանն ու Վրաստանը երկուսն էլ հայտարարեցին իրենց անկախությունը Ռուսական կայսրությունից։ Վրաստանը վերահսկում էր Լոռին և Ախալքալաքը, որոնք երկուսն էլ հիմնականում հայերով էին բնակեցված։ Սահմանային վեճը վերածվեց բացահայտ ռազմական ներգրավման 1918թ. դեկտեմբերի 7-ին: Հայկական ուժերը զգալի հաջողություններ ունեցան և մոտեցան Վրաստանի մայրաքաղաք Թիֆլիսին 30 մղոն հեռավորության վրա, երբ քաղաքում դաշնակիցների ներկայացուցիչները միջամտեցին՝ պահանջելով զինադադար[6]: Փոխհրաձգությունները շարունակվեցին մինչև պատերազմը վերջապես ավարտվեց դեկտեմբերի 31-ի կեսգիշերին: Լոռու և Բորչալոյի գավառներում դաշնակիցների վերահսկողության ներքո հայտարարվեց չեզոք գոտի, որը հետագայում կբաժանվի երկու նահանգների միջև[7]։ Թիֆլիսի և Վրաստանի կողմից վերահսկվող այլ շրջանների մեծաթիվ հայ բնակչությունը ենթարկվել է մեծ ձերբակալությունների և հետապնդման այլ ձևերի ինչպես պատերազմի ընթացքում, այնպես էլ դրանից հետո: Հայաստանին չհաջողվեց հասնել մինչև Խրամի գետը հող ձեռք բերելու համարյա ձեռք բերված սկզբնական նպատակին, և ամբողջ պատերազմը տեղի ունեցավ այն հողի վրա, որը մինչ այդ վերահսկվում էր Վրաստանի կողմից, որը տարածքային նվաճումներ չէր ունեցել[10]: Պատերազմի արդյունքը համարվում է անորոշ, քանի որ հայկական կողմը հայտարարել է հայկական տարածքների հաջող ազատագրման մասին, իսկ վրացական կողմը հայտարարել է հաջող պաշտպանություն ներխուժումից