1.Նկարագրել Մենդելի 1 և 2րդ օրենքները, բացատրել դրանց անվանումը ։

Մենդելի 1 և 2րդ օրենքները անվանվում են ըստ նրանց հիմնական համարների:

  1. Մենդելի 1-ը նախագծվել է 1947 թվականին և համարվում է մեծ թույլատրելիության գործառույթ: Այն նախատեսվել էր ամերիկյան ռադիոյով հեռարձակող նկարագրական կոմիտեի կողմից և այն մասնակցել են մի շարք գիտականներ, որոնք ունենալու էին զարգացնել սովորաբար ամենից պատշաճ հայտնի նորակությունները:
  2. Մենդելի 2֊ը առաջարկվել է 1954 թվականին և այն նույնպես հիմնվել է ամերիկյան ռադիոյով: Երբ Մենդելի 1-ը վերադարձվեց, ամենականում շարունակելու նպատակով նոր գործառույթ ստեղծելու համար հայտնվեց անհատկացումներ, որոնք նախատեսվել էին տարբեր հասցեներում: Մենդելի 2-ը նույնպես մասնակցել են բազմաթիվ գիտականներ և այն զարգացել է պահպանելու համար ամենից բարձր մակարդակի գործառույթները:

Ըստ դրանց անվանումների, մենդելի 1-ը կատարվել է առաջին անգամ, իսկ Մենդելի 2-ը կատարվել է երկրորդ անգամ:



2.Ինչ է ոչ լրիվ դոմինանտությունը, բերել օրինակներ։

Դոմինանտությունը նշանակում է կայքի որոշ տարրերը չափանիշների սխալ ներմուծումից կամ ներկայացմանց պատճառով անհամապատասխան արդյունքներ ցանկացած բանալի էլեմենտի հետ:

Օրինակներից մեկը կարևոր է կայքի մասնակի համար։ Եթե կայքում հեռաձվել է վիրուսաբանության կոդ, ապա դոմենանտությունը կարող է այդ կոդի մուտքագրման միջոցով որոշել, որ կայքում դեռ մնում են վիրուսաբանուտյան այլ համարներ, իսկ եթե կայքում այլ խնդիրներ են, ապա դոմենանտությունը կարող է հետևյալ թեստերի միջոցով որոշվել, թե ինչ խնդհիրներ կան կայգում:

Այլ օրինակներում, դոմենանտությունը կարող է առանց սխալ մուտքագրման կամ թեստերի ճշտության հետևյալ բնութագրելու մեթոդներով։

3.Ինչ է նշանակում սեռի հետ շղթայակցված ժառանգում, բերել օրինակներ ։

Սեռի հետ շղթայակցված ժառանգումը նշանակում է, որ ժամանակավորված ժամանակ երբ մեկ սեռը ստեղծվելուց հետո այլ սեռի հետ նպատակային պատասխանացուցիչ հղումներ են կապված և այդ հղումները կարող են ավելի համարակալի կամ ավելի սպասարկիչ լինել: Օրինակներից մեկը կարող է լինել կենդանի հետ կապված շղթայակցություն: Օրվա ընթացքում երկու գինետիկ են նախատեղելիս, նրանց մի շարք կապեր են կատարվել միմյանց հետ, որոնք կարող են տրամադրել այլ՝ շղթայակցված կենդանիներին: Մեկ այլ օրինակն է սեռի հետ շղթայակցված բջջային հեռախոսները, որոնց միջոցով այլ հեռախոսների հետ կապ կարող են ստեղծել այլ սեռի մարդկանց հետ: Սեռի հետ շղթայակցված ժառանգումը կարող է լինել բարդ և ոչ հասկանալի կարևորություններ պարունակող հարցում, բացառություններ կամ հարցեր, որոնց միջոցով տեղի է ունեցել որոշ հետազոտություններ և վերաբերյալ բնութագրումներ:


4.Նկարագրել ինչ է փոփոխականությունը, բացատրել ժառանգական փոփոխականությունը , բերել օրինակներ

Փոփոխականությունը ծրագրավորման մեջ նշանակում է արտաքին տվյալների փոփոխությունը կամ ալգորիթմի գործարկման ընթացքում միավորված փոփոխականների արտաքին արժեքների փոփոխումը: Սա ծրագրավորումների կենտ գործողությունն է, քանի որ այն թույլ է տալիս ծրագրավորողներին լուծել համակարգչային խնդիրներ և մեծացնել ծրագրավորման գործառույթների արագությունը:

օրգանոիդներ

Օրգանոիդներ կամ օրգանելներ(լատ.՝հունարեն՝ opvavov — գործարան, օրգան բառի նվազականը) կոչվում են ցիտոպլազմայի մասնագիտացված մասերը, որոնք ունեն որոշակի կառուցվածք և կատարում են բջջի այս կամ այն գործառնությունը։ Էլեկտրոնային մանրադիտակի օգնությամբ պարզվել են օրգանոիդների կառուցվածքի բոլոր մանրամասները։

Օրգանոիդներն են՝

Էնդոպլազմային ցանցԳոլջիի համալիրՌիբոսոմներՄիտոքոնդրիումներՑետրիոլներԼիզոսոմներՔլորոպլաստՊլաստիդներՎակուոլներՆերառուկներԲջջակորիզԿորիզակ

ՄիտոքոնդրիումներՄիտոքոնդրումները, բջջի ընդհանուր նշանակության օրգանոիդներից են։ Հայտնաբերվել են բոլոր բուսական և կենդանական բջիջներում, ունեն 1-5 մկմ տրամագծով հատիկների, ձողիկների, թելիկների տեսք։ Ունի 5-7 մկմ երկարություն։ Միտոքոնդրիումները հարուստ են սպիտակուցներով, պարունակում են լիպիդներ և ոչ մեծ քանակությամբ ՌՆԹ։ Էլեկտրոնային մանրադիտակի տակ երևում է միտոքոնդրիումների երկու շերտից կազմված՝ 10-25 նմ թաղանթը։ Արտաքին թաղանթը հարթ է, դրանում քիչ են սպիտակուցները և շատ են ֆոսֆոլիպիդները ։ Ներքին թաղանթն առաջացնում է բազմաթիվ ծալքեր կամ ներփքումներ՝ կատարներ (կրիստաներ), որոնք ուղղված են դեպի միտոքոնդրիումի ներքին խոռոչը։Միտոքոնդրիումների ֆունկցիաներն են՝

ԱԵՖ-ի սինթեզՇնչառական ֆունկցիաՍպիտակուցի սինթեզՌՆԹ-ի և ԴՆԹ-ի սինթեզ

ՔԼՈՐՈՊԼԱՍՏՆԵՐՔլորոպլաստները օրգանոիդներ են հայտնաբերված բուսական բջիջներում և այլ կորիզավոր (էուկարիոտ) օրգանիզմներում, որոնք կատարում են ֆոտոսինթեզ։ Քլորոպլաստները կլանում են լուսային էներգիան՝ վերածելով ԱԵՖ-ի, որը էներգիայի հիմնական պահոցն է հանդիսանում։ Սինթեզում են նաև ՆԱԴ և ՆԱԴH միացություններ, որոնք մասնակցում են ֆոտոսինթեզին։Քլորոպլաստները կանաչ են, քանի որ նրանք պարունակում են քլորոֆիլ պիգմենտը։ Քլորոպլաստ բառը առաջացել է հունարեն «քլորոս» բառից, որը նշանակում է կանաչ, և «պլաստիս» բառից, նշանակում է փոփոխող։ Քլորոպլաստները պատկանում են պլաստիդներ կոչվող օրգանոիդների դասին։ Քլորոպլաստներն ունեն հարթ սկավառակի տեսք, 2-ից մինչև տասը միկրոմետր տրամագիծ և մեկ միկրոմետր հաստություն։ Քլորոպլաստը շրջապատված է ներքին և արտաքին ֆոսֆոլիպիդային շերտեր ունեցող թաղանթով։ Այդ երկու շերտերի միջև գտնվում է միջմեմբրանային տարածությունը։ Քլորոպլաստի ներքին նյութը կոչվում է ստրոմա, համապատասխան ցիտոպլազման բակտերիաներում, և կազմված է մեկ կամ մի քանի ԴՆԹ-ի շրջանաձև մոլեկուլից։ Այն կազմված է նաև ռիբոսոմներից, բայց նրա սպիտակուցները սինթեզվում են կորիզի խիտ նյութում, որտեղից և տեղափոխվում են քլորոպլաստ։ԷՆԴՈՊԼԱԶՄԱՅԻՆ ՑԱՆՑԷնդոպլազմային ցանց (նաև՝ ցիտոպլազմային ցանց), էնդոպլազմայի կոմպոնենտ։ Կազմված է բազմաթիվ խոռոչներից։ Համարվում է էուկարիոտ (կորիզավոր) բջիջների պարտադիր օրգանոիդը և նրանցում լավ զարգացած է։ Պրոկարիոտների (նախակորիզավորներ) մոտ բացակայում է։ Էնդոպլազմային ցանցի ծավալը կազմում է բջջի ծավալի միջինը 30%-50%։Էնդոպլազմային ցանցը խողովակների, խորշերի կամ բշտաձև մանր հատիկների մի բարդ համակարգ է՝ կազմված լիպոպրոտեիդների 7,5 նմ տրամագծով երկու շերտերի թաղանթից։ Էնդ. ցանցը ունի մինչև 50 նմ երկարություն։ Խողովակներն ու խորշերը կազմում են մի ճյուղավոր, ամբողջ բջջապլազմայի մեջ ներթափանցված ցանց, որը պայմանավորում է նրա անվանումը։ Նա առավել զարգացած է այն բջիջներում, որոնցում սպիտակուցի սինթեզը ավելի ակտիվ է ընթանում (երիտասարդ բջիջներում, գեղձերի բջիջներում), և, ընդհակառակը, թույլ է զարգացած այն բջիջներում, որոնցում ոչ մեծ քանակությամբ սպիտակուց է սինթեզվում (լիմֆատիկ հանգույցների բջիջներում, փայծաղի բջիջներում)։ Էնդոպլազմային ցանցը լինում է հարթ կամ ողորկ և հատիկավոր։ Հարթ էնդ. ցանցի արտաքին շերտը հարթ է, այսինքն զուրկ է ռիբոսոմներից, իսկ հատիկավոր էնդ. ցանցի արտաքին շերտը գրանուլյար է՝ հատիկավոր։ Այդ հատիկները, որոնց տրամագիծը հասնում է մինչև 15 նմ, հարուստ են ՌՆԹ-ով և կրում են ռիբոսոմներ անվանումը։ Հարթ էնդ. ցանցի վրա կան ճարպեր և մոնոսախարիդներ սինթեզող ֆերմենտային համակարգեր, իսկ ռիբոսոմներ կրող էնդոպլազմային ցանցի վրա՝ սպիտակուցներ սինթեզող համակարգեր։ՌԻԲՈՍՈՄՆԵՐՌիբոսոմները, բջջի մեմբրան չունեցող օրգանոիդներն են, որոնցում կատարվում է սպիտակուցի կենսասինթեզ։ Ռիբոսոմները բջջային ամենափոքր օրգանոիդներն են, սովորական լուսային մանրադիտակով անտեսանելի։ Պրոկարիոտ բջիջների ռիբոսոմների տրամագիծը 20 նմ, իսկ էուկարիոտիկ բջիջներինը՝ 25-30 նմ է։ Ռիբոսոմների հայտնաբերումը և նրանց ուսումնասիրությունը հնարավոր դարձավ միայն էլեկտրոնային մանրադիտակի օգնությամբ։Ռիբոսոմների մեծ մասը տեղավորված է հատիկավոր էնդոպլազմային ցանցի թաղանթի վրա խմբերով՝ 5 և ավելի/ առաջացնելով յուրովի շղթա, որում միմյանց են միանում ի-ՌՆԹ-ի թելանման մոլեկուլներով։ Այդ խմբի ռիբոսոմները կոչվում են պոլիռիբոսոմներ կամ պոլիսոմներ։Իսկ որոշ ռիբոսոմներ ցիտոպլազմայում գտնվում են ազատ վիճակում։Ռիբոսոմներ կան նաև միտոքոնդրիումներում, պլաստիդներում։ Յուրաքանչյուր բջջում կա մի քանի հազար ռիբոսոմ։Ռիբոսոմները գնդաձև են և կազմված երկու ենթամիավորներից՝ մեծ և փոքր։ Նրանց քանակը շատ մեծ է, հասնում 6-10000-ի։ Ռիբոսոմների քանակը զգալիորեն մեծանում է ուժեղ աճող բջիջներում։ Սպիտակուցի սինթեզի ինտենսիվության անկման դեպքում՝ օրինակ քաղցի ժամանակ, ռիբոսոմների քանակը խիստ ընկնում է։ԼԻԶՈՍՈՄՆԵՐԼիզոսոմը (հունարեն լիզիս` «քայքայում» և սոմա` «մարմին»), կենդանական և բուսական բջիջների բշտիկաձև օրգանոիդ է, որն առաջանում է Գոլջի կոմպլեքսում և պարունակում է 40-ից ավելի ֆերմենտներ։ Վերջիններս շրջապատված են լիպոպրոտեիդային մեմբրանով և ընդունակ են քայքայելու սպիտակուցները, բազմաշաքարները և լիպիդները։ Լիզոսոմները մասնակցում են ներբջջային մարսողությանը, որը լավ է արտահայտված ֆագոցիտոզի ունակ բջիջներում։ Լիսոզոմի ներսում գտնվում են մարսողական ֆերմենտներ։ Լիզոսոմները կարող են մոտենալ տարբեր մասնիկներ պարունակող բշտիկին, միաձուլվել դրա հետ։ Արդյունքում կազմվում է մարսողական վակուոլ։ Որոշակի պայմաններում նաև լիզոսոմների թաղանթը դառնում է թափանցելի ֆերմենտների համար, դրանք դուրս են գալիս` մասնակցելով մի կողմից` մեռնող բջջամասերի և այլ կառույցների հեռացմանը և մյուս կողմից` որոշ բջջային կառույցները վերականգնմանը կամ վերակառուցմանը։Ֆունկցիաներն են՝

Ընդունակ են քայքայել օրգանական և այլ նյութեր (ներբջջային մորսողություն)ԱվտոլիզՕտարածին սպիտակուցների քայքայում

Գոլջիի կոմպլեքսԳոլջիի ապարատը, էնդոպլազմային ցանցի հետ սերտորեն կապված հարթ, միաշերտ մեմբրաններից կազմված խորշեր, խողովակների, ակոսների և բշտիկների համակարգ է, որտեղ ձևավորվում են լիզոսոմները, վակուոլները և սեկրետները, ընթանում է կուտակվում և դուրս են բերվում փոխանակության նյութերը։ Գոլջի կոմպլեքսը մասնակցում է պլազմային թաղանթի գոյացմանը։1889 թ. հայտնաբերել է իտալացի Կամիլո Գոլջին։Այս օրգանոիդը բնորոշ է բոլոր կորիզավոր բջիջներին։ Այն կատարում է շատ ֆունկցիաներ՝ պլազմային թաղանթի վրա սինթեզված սպիտակուցների, ածխաջրերի, լիպիդների մոլեկուլների փոխակերպում, դրանց տարբեր խմբերի միացում, բարդ սպիտակուցների առաջացում և այլն։ Գոլջիի ապարատում են առաջանում լիզոսոմները և պերօքսիսոմները։

Միթոզ


Բջիջն առաջանում է, աճում, զարգանում և բաժանվում է, կամ էլ մահանում։ Սա բջջի կյանքի օրինաչափությունն է։ Բջիջների առաջացումից մինչև մահը կամ հաջորդ բաժանումը ընկած ժամանակահատվածը բջջի կենսացիկլն է։ Տարբեր բջիջների կյանքի տևողությունը նույնը չէ։ Նյարդային և մկանային բջիջները սաղմնային զարգացման ավարտից հետո դադարում է կիսվել և գործում են օրգանիզմի ամբողջ կյանքի ընթացքում։ Ոսկրուղեղի և էպիթելային հյուսվածքի բջիջներն իրենց ֆունկցիաներն իրականացնելիս արագ մահանում են: Այդ հյուսվածքներում բջիջները բազմանում են։ Էուկարիոտ և պրոկարիոտ բջիջների բաժանումը կատարվում է միտոզի ճանապարհով։ Բջջի նախապատրաստման, նաև միտոզի ընթացքում տեղի ունեցող գործընթացների համախումբը կոչվում է միտոտիկ ցիկլ։ Բջջի կենսացիկլը կազմված է ինտերֆազից և բաժանման փուլերից։ Բաժանման արդյունքում առաջացած նոր բջիջն անցնում է ինտերֆազ և սկսում նախապատրաստվել ԴՆԹ-ի սինթեզին։ Ինտերֆազի այդ փուլը կոչվում է G1 փուլ։ Այդ փուլում բջջում սինթեզվում են ՌՆԹ-ներ և սպիտակուցներ։ Ինտերֆազի միջին ժամանակահատվածում (Տ-փուլ) սկսվում է ԴՆԹ-ի կրկնապատկում է։ 

ԴՆԹ-ի երկու թելիկները հեռանում են իրարից և յուրաքանչյուրի վրա վերարտադրվում են ԴՆԹ-ի նոր թելիկներ։ ԴՆԹ-ի կրկնապատկման դերը կայանում է նրանում, որ այդ մոլեկուլում գաղտնագրված ժառանգական տեղըկատվությունը անփոփոխ անցնում է հաջորդ սերունդներին։ ԴՆԹ-ի սինթեզից հետո բջիջը սկսում է նախապատրաստվել կիսվելուն ՝ միտոզին, ինչի համար անհրաժեշտ են ցենտրիոլների կրկնապատկում, սպիտակուցների սինթեզ և այլն։ Այդ գործընթացը իրականանում է G2 փուլում։ Միտոզը կազմված է չորս հաջորդական փուլերից։ Այն սկսվում է պրոֆազից, որի ժամանակ կորիզը մեծանում է, քրոմոսոմները պարունակվում են, կարճանում և հաստանում, դադարում է ՌՆԹ-ի սինթեզը։ 

Բջջային կենտրոնի ցենտրիոլները տարամիացվում են դեպի բջջի բևեռներ: Բջջի պրոֆազի վերջում կորիզաթաղանթը անհետանում է և քրոմոսոմները հայտնվում են ցիտոպլազմում: Միտոզի հաջորդ փուլում ՝ մետաֆազում քրոմոսումները դասավորվում են ցիտոպլազմի հասարակածում ՝ հավասարաչափ հեռանալով բևեռից: Բաժանման թելիկները բոլոր քրոմոսոմների ցենտրիոլները միացնում են բևեռներին, իսկ քրոմոսոմները, որոնք կազմված են քրոմատիդներից, ուղղված են լինում դեպի բջջի հակադիր բևեռները: Յուրաքանչյուր քրոմոսոմի քրոմատիդները առանձնանում են ցենտրոմերի հատվածում և երկու քրոմատիդները վերածվում են ինքնուրույն դուստր քրոմոսոմների: Միտոզի մյուս փուլում ՝ անաֆազում ցենտրոմերներին միացած թելիկները քրոմոսոմների վերածված քրոմատիդներին ձգում են դեպի բևեռներ: Միտոզի վերջին փուլում ՝ թելոֆազում բևեռներում հավաքված քրոմոսոմները միանում են: 

Ձևավորվում են կորիզաթաղանթը և կորիզակները, այսինքն կորիզներն են վերականգնում: Բջջի հասարակածային մասում կազմավորվում է նոր պլազմային թաղանթ, որը ձգվում է դեպի բջջի եզրը: Սկզբնական բջջիջը կիսվում է երկու ՝ ավելի փոքր դուստր բջիջների, որոնցից յուրաքանչյուրը պարունակում է քրոմոսոմների մեկ հավաքակազմ: Միտոզը բաժանման այնպիսի եղանակ է, որի արդյունքում գենետիկական տեղեկատվությունը հավասարաչափ բաշխվում է դուստր բջիջների միջև: Սա ապահովում է բջջից բջիջ, սերնդե — սերունդ ժառանգական տեղեկատվության փոխանցումը: Դրանում է միտոզի կենսաբանական նշանակությունը: 

մեյոզ

Սեռական բազմացման հիմքում ընկած է մայրական և հայրական սեռական բջիջների միաձուլման գործընթացը։ Արդյունքում սերունդն ունենում է մայրական և հայրական օրգանիզմների գեների զուգակցում։ Սեռական բջիջները լինում է երկու տեսակի ՝ ձվաբջիջ և սպերմատոզոիդ։ Ձվաբջիջները կանանց սեռական բջիջներն են, իսկ սպերմատոզոիդները ՝ տղամարդկանց սեռական բջիջներն են։ Ձվաբջիջների և սպերմատոզոիդների հավաքակազմը ձեռք բերելու գործընթացը կոչվում է ՝ գամետոգենեզ, որն ընթանում է համապատասխան ձվարաններում և սերմնարաններում։ Գամետոգենեզը սեռական բջիջների ՝ գամետների առաջացումն է, որը տեղի է ունենում բաժանման յուրահատուկ գործընթացով ՝ մեյոզով։

Մեյոզը բաժանման բարդ գործընթաց է, որի արդյունքում կրկնակի հավաք ունեցող առաջնային սեռական բջիջը հասունանում է և վերածվում հապլոիդ հավաք ունեցող ձվաբջջի և սպերմատոզոիդի։ Մեյոզով կիսվող բջիջներում քրոմոսոմային քանակը կրճատվում է երկու անգամ և մեկ դիպլոիդ բջջից առաջանում են հապլոիդ բջիջներ։ Մեյոզը բաղկացած է չորս փուլերից ՝ պրոֆազ, մետաֆազ, անաֆազ և թելոֆազ։ Մեյոզի առաջին բաժանման պրոֆազը սկսվում է քրոմոսոմների պարուրմամբ, որոնք հաստանում են և տեսանելի են դառնում մանրադիտակով։ Հոմոլոգ քրոմոսոմները, որոնցից յուրաքանչյուրն ունի երկու քրոմատիդ, իրար են մոտենում և դիրքավորվում այնպես, որ ցանկացած հոմոլոգ քրոմոսոմի յուրաքանչյուր քրոմատիդի յուրաքանչյուր կետ համընկնում է մյուս հոմոլոգ քրոմոսոմի համապատասխան քրոմատիդի համապատասխան կետին։ Այդ գործընթացը կոչվում է կոնյուգացիա։ Կոնյուգացված վիճակում քրոմոսոմները մնում են համեմատաբար երկար ժամանակ։ Այդ ընթացքում նրանց մեջ կարող է տեղի ունենալ հոմոլոգ հատվածների փոխանակում ՝ տրամախաչում կամ կոնսիգովեր։

Առաջին բաժանման մետաֆազում կոնյուգացված քրոմոսոմները դասավորվում են բջջի հասարակածային հարթության վրա, այնպես որ նրանց ցենտրոմերներն ուղղված են լինում դեպի բջջի բևեռը։ Անաֆազում քրոմոսոմները տարամիտվում են դեպի բջջի հակադիր բևեռներ, այսինքն քրոմոսոմների ցանկացած զույգից դուստր բջիջներ են ընկնում մեկական քրոմոսոմներ, այսինքն ապագա ՝ ձվաբջիջների և սպերմատոզոիդների քրոմոսոմային հավաքակազմը երկու անգամ փոքրանում է։ Մեյոզի առաջին բաժանման արդյունքում քրոմոսոմների թվաքանակը երկու անգամ փոքրանում է, սակայն յուրաքանչյուր քրոմոսոմ դեռևս բաղկացած է լինում քրոմատիդների զույգից, այսինքն ԴՆԹ-ի կրկնակի քանակ է պարունակում։ Մեյոզի երկրորդ բաժանումը ընթանում է շատ կարճ ինտերֆազից հետո, սովորական միտոզի նման։ Երկրորդ բաժանման անաֆազում դեպի հակադիր բևեռներ են տարամիտվում քրոմոսոմների ցանկացած քրոմատիդները, այսինքն հասունացած սեռական բջիջներ ունենում են քրոմոսոմների հապլոիդ հավաքակազմը և ԴՆԹ-ի միակի քանակը։ Գամետոգենեզի արդյունքում առաջացած սպերմատոզոիդները և ձվաբջիջները պարունակում են քրոմոսոմներ։

Նրանք տարբերվում են մի շարք հատկանիշներով։ Սպերմատոզոիդները բավական մանր են, չափազանց շարժուն ՝ ի տարբերություն ձվաբջիջների։ Ձվաբջիջների մեծ չափերը պայմանավորված են դեղնուցի մեծ կուտակմամբ։ Եթե սպերմատոզոիդների հիմնական գործառույթը ձվաբջջի մեջ ժառանգական տեղեկատվության ներմուծումն է և ձվաբջջի զարգացման խթանումը, ապա ձվաբջիջն ունի ապագա օրգանիզմի զարգացման համար անհրաժեշտ բոլոր նյութական հնարավորությունները։

Գոյություն ունի նաև բեղմնավորում։ Բեղմնավորումը ՝ սպերմատոզոիդների և ձվաբջիջների միաձուլման գործընթաց է, որի արդյունքում ձևավորվում է ՝ զիգոտը։ Զիգոտը բեղմնավորված ձվաբջիջն է։ Շարժուն սպերմատոզոիդները մոտենալով ձվաբջջին, անցնում են նրա թաղանթը և ներթափանցվում են ձվաբջջի մեջ։ Սպերմատոզոիդի կորիզը ձվաբջջում սկսում է մեծանալ և երբ նրա չափսերը դառնում են գրեթե հավասար ձվաբջջի կորիզի չափսերին, տեղի է ունենում երկու կորիզների բեղմնավորում։

Մենդելի օրենքներ

Մենդելի առաջին օրենքը 
Առաջին սերնդի միակերպության կանոնը։ Եթե խաչասերվող օրգանիզմները միմյանցից տարբերվում են մեկ հատկանիշով, ապա այդպիսի խաչասերումը կոչվում է միահիբրիդային խաչասերում:Այսպիսով, միահիբրիդային խաչասերման ժամանակ ուսումնասիրվում է միայն մեկ հատկանիշ։

Քրոմոսոմներ

Մենդելի երկրորդ օրենքը
Ճեղքավորման օրենք — առաջին սերնդի երկու հոտերոզիգոտ առանձնյակների խաչասերումից հետո՝ երկրորդ սերնդում նկատվում է հատկանիշի ճեղքավորում որոշակի թվային հարաբերությամբ ըստ ֆենոտիպի 3։1 և ըստ գենետիպի 1։2։1։

Ածխաջրեր

Ածխաջրերը միացություններ՝ կազմված ածխածին, թթվածին և ջրածին տարրերից։ Ածխաջրերը բաժանվում են երկու խմբի պարզ և բարդ: Պարզ ածխաջրերն են ֆրուկտոզը, գլյուկոզը, գալակտոզը, ռիբոզը, դեզօքսիռիբոզը և այլն: Բարդ ածխաջրերն են սախարոզը, ճակնդեղաշաքարը, կաթնաշաքարը և այլն: Օրինակ սախարոզը կազմվում է ֆրուկտոզի և գլյուկոզի մեկական մոլեկուլից, իսկ մալտոզը` գլյուկոզի երկու մոլեկուլից:

Ածխաջրերի մոնոմերները պարզ ածխաջրերն են:

Դաս առաջին

Կենդանի օրգանիզմներում մեծ է թթվածնի, ածխածնի , ազոտի և ջրածնի քանակությունը: Դրանք կոչվում են մակրոտարրեր:Քիչ են ծծմբի, ֆոսֆորի, քլորի,կալիումի, մագնեզիումի, նատրիումի, կալցիումի և երկաթի պարունակությունը:Մյուս բոլոր տարրերը բջջում պարունակվում են չնչին քանակություններով , թեև դրանցից որոշ տարրեր օրինակ՝ ցինկը, պղինձը, յոդը և ֆտորը շատ կարևոր են բջջի կենսագործունեության համար: 

Օրգանական կոչվում են այն միացությունները, որոնց բաղադրության մեջ մտնում է ածխածին տարրը։ Ածխածնի բնական և սինթետիկ միացությունների մեծամասնությունը օրգանական է և դրանք ուսումնասիրում է օրգանական քիմիան։ Ածխածնի պարզագույն միացությունները՝ օքսիդները, ածխաթթուն ու իր աղերը և որոշ այլ միացություններ ընդունված է դասել անօրգանական միացություններին։
Օրգանական միացությունները, ածխածնից բացի, ավելի հաճախ պարունակում են ջրածին,թթվածին,ազոտ, ավելի քիչ՝ ծծումբ, ֆոսֆոր, հալոգեններ և որոշ մետաղներ (առանձին կամ տարբեր համակցություններով)։ Անօրգանական նյութերը նրանք են, որոնք չունեն ածխածին – ջրածին կապեր։

Հիդրոֆիլություն, ջրասիրություն, ջրի նկատմամբ նյութի խնամակցությանը բնորոշող հատկություն, որը պայմանավորված է նյութի և ջրի միջմոլեկուլային փոխազդեցության ուժերով։ Հիդրոֆիլությունը լիոֆիլության (որևէ հեղուկի նկատմամբ նյութի խնամակցությունը բնորոշող հատկությունների) մասնավոր դեպք է։ Հիդրոֆիլության չափը մարմնի մակերևույթի և ջրի մոլեկուլների միջև կապի էներգիան է (թրջման ջերմություն)։ 
Հիդրոֆոբություն, ջրավախություն, ջրի նկատմամբ նյութի խնամակցությանը բնորոշող հատկություն է, պայմանավորված է նյութի և ջրի միջմոլեկուլային փոխազդեցության ուժերով։ Հիդրոֆոբութունը լիոֆոբության (որևէ հեղուկի նկատմամբ նյութի խնամակցությունը բնորոշող հատկությունների) մասնավոր դեպք է։ Հիդրոֆոբության չափը մարմնի մակերևույթի և ջրի մոլեկուլների միջև կապի էներգիան է (թրջման ջերմություն)։

Ժառանգականություն նախագիծ

Իր հատկությունները ժառանգներին փոխանցելու մարդու կարողությունը կոչվում է ժառանգականություն: Ժառանգականությունը մարդու գենետիկական ծրագիրն է, որը որոշում է նրա գենոտիպը։

Մարդու միջուկային կամ քրոմոսոմային ժառանգականությունը

Ժառանգականության այս տեսակը կապված է միջուկի քրոմոսոմներում տեղակայված ժառանգական հատկանիշների փոխանցման հետ։
Միջուկային ժառանգականության տեսակների չափանիշները.

  • Աուտոսոմային ռեցեսիվ ժառանգություն չի առաջանում յուրաքանչյուր սերնդի մեջ: Երեխաները կխուսափեն ժառանգությունից, եթե միայն մեկ ծնող ունի այդ հատկանիշը: Այլ դեպքերում հնարավոր է ժառանգություն;
  • Աուտոսոմային գերիշխող ժառանգություն — երեխան կարող է այս հատկանիշը ժառանգել ծնողներից մեկից: Այս պատճառով ժառանգության այս տեսակը տեղի է ունենում յուրաքանչյուր սերնդի մեջ;
  • Հոլանդական տիպի ժառանգությունը փոխանցվում է արական գծով, քանի որ դա բացառապես արական հատկանիշ է;
  • Ժառանգության ռեցեսիվ տեսակ X քրոմոսոմով, երեխան կարող է ժառանգել հազվադեպ դեպքերում: Աղջիկը կարող է ցույց տալ այս նշանը, եթե նրա հայրն ունի այն;
  • X քրոմոսոմով ժառանգության գերակշռող տեսակը աղջիկները ժառանգում են 2 անգամ ավելի հաճախ։

Ցիտոպլազմային կամ ոչ քրոմոսոմային ժառանգություն

Այս ժառանգականությունն իրականացվում է ԴՆԹ-ի մոլեկուլների օգնությամբ, որոնք տեղակայված են քրոմոսոմներից դուրս՝ պլաստիդներում և միտոքոնդրիումներում։

Հնարավոր մուտացիաներ
Ժառանգական հիվանդությունները գենային կամ քրոմոսոմային մուտացիաների հետևանքով առաջացած հիվանդություններ են: Մարդն ունի 20000-ից 25000 գեն: Գենետիկ մուտացիան տեղի է ունենում, երբ փոխվում է մեկ կամ մի քանի գեն: Եթե ​​այս գենետիկ փոփոխությունը փոխանցվում է երեխաներին, ապա դա ժառանգական գենետիկ խանգարում է։
Եթե ​​որոշ հիվանդությունների դեպքում զուգընկերները ունեն նույն կրիչի կարգավիճակը, ապա մեծ է ժառանգական հիվանդությամբ երեխա ունենալու վտանգը: Եթե ​​դուք չեք ցուցաբերում հիվանդության ախտանիշներ, դուք դեռ կարող եք լինել կրող և փոխանցել մուտացիաները ձեր երեխաներին:
Գենետիկորեն պայմանավորված շատ հիվանդություններ չեն ի հայտ գալիս ծնվելուց անմիջապես հետո, այլ որոշ ժամանակ անց։ Ժառանգական հիվանդություններից պետք է առանձնացնել ներարգանդային վնասվածքների հետևանքով առաջացած բնածին հիվանդությունները, ինչպիսիք են վարակը կամ արտաքին ազդեցությունը:

Ցիտոպլազմային ժառանգականություն

Գենների տեղափոխումը միջուկից դուրս, որը տեղի է ունենում պլաստիդներում և միտոքոնդրիումներում, կոչվում է ցիտոպլազմային ժառանգություն կամ ոչ քրոմոսոմային, արտամիջուկային ժառանգություն։ Այս դեպքում հատկանիշների փոխանցումը ժառանգաբար չի ենթարկվում Մենդելի օրենքներին, քանի որ ԴՆԹ-ն գտնվում է քրոմոսոմներից դուրս:

Հասկանալու համար, թե ինչ ժառանգականություն է կոչվում ցիտոպլազմիկ, պետք է հիշել, որ ոչ միայն միջուկն ունի իր ԴՆԹ-ն։ ԴՆԹ-ն հայտնաբերված է նաև երկու բջջային օրգանելներում.

  • Միտոքոնդրիում — բույսերի և կենդանիների բջիջների երկթաղանթային օրգաններ, որոնք իրականացնում են բջջային շնչառություն.
  • Պլաստիդներում (քլորոպլաստներ, լեյկոպլաստներ, քրոմոպլաստներ) — բուսական բջիջի թաղանթային օրգանելներ, որոնք իրականացնում են ֆոտոսինթեզ:

Միտոքոնդրիաները և պլաստիդները վերարտադրվում են: Երբ այդ օրգանելները կորչում են, բջիջը չի կարողանում ինքնուրույն վերականգնել դրանք: Միջուկում ԴՆԹ-ի առկայության դեպքում բջիջը շարունակում է բաժանվել, բայց դուստր բջիջներում չկան միտոքոնդրիաներ կամ պլաստիդներ: Օրինակ՝ Euglena կանաչի պլաստիդները՝ տեղադրված մութ տեղում, չեն բազմանում, քանի որ բջիջը դառնում է ամբողջովին հետերոտրոֆ: Բաժանվելիս պլաստիդները բաշխվում են դուստր բջիջների միջև, և մի քանի սերունդ հետո ստացվում են պլաստիդներ, որոնցից «բացակայում էին»։

Գենոտիպը որպես միասնական ամբողջականություն: Հասկացություն գենոֆոնդի մասին: 
Յուրաքանչյուր յուրահատուկ գեն ունի իր գենոֆոնդը, որը կազմված է այդ գենի ալլներից յուրաքանչյուրից: Բնակչության շրջանում յուրաքանչյուր անհատ յուրահատուկ է համարվում իր գենետիկ կազմի տեսանկյունից: Բարեբախտաբար, հայ ժողովրդի առողջական վիճակը բավականին կայուն է:

Պարզել ինչ հիվանդություններ են բնորոշ հայական գենոֆոնդին, որն է դրա պատճառը
Այսօր ամենամտահոգիչը պարբերական հիվանդությունն է: Սակայն մենք պետք է հասկանանք նաև այդ գեները կրելու դրական կողմը: Հիվանդություն հարուցող վնասակար մուտացիայի տարածումը նշանակում է, որ այն պետք է ունենա նաև դրական ազդեցություն: Որոշ հիվանդությունների դեպքում այն բացահայտվել է, սակայն պարբերական հիվանդության համար դեռևս անհայտ է: Ապագայում այդ հարցը ևս կպարզվի:

Բերել առօրյայում հանդիպող օրինակներ, հիվանդություններ, բացատրել դրանց առաջացման պատճառները
Գրիպը
Գրիպը սուր շնչական վարակ է, որը հարուցվում է օրթոմիքսովիրուսներով և հաճախ բերում է էպիդեմիկ և պանդեմիկ տարածման։ Գրիպին բնորոշ է փոխանցման օդա-կաթիլային մեխանիզմը, կարճ ինկուբացիոն շրջանը, սուր սկիզբը, արտահայտված ինտոքսիկացիան, շնչուղիների, մասնավորապես շնչափողի ախտահարումը։ Գրիպը կարող է լինել մրսածության հետևանքով։


Design a site like this with WordPress.com
Get started