Բոլոր առարկաներն ունեն ընդհանուր անվանում՝ ֆիզիկական մարմին: Յուրաքանչուր ֆիզիկական մարմին ունի որոշակի ձև, զանգված ու ծավալ: Այն ինչից կազմված են բոլոր ֆիզիկական մարմինները և նյութերը կոչվում են նյութ։
Նյութը փոքրագույն մասնիկների (ատոմ, մոլեկուլ, իոն) փոխազդեծության արձյունքն է իրեն բնորոշ բաղադրությամբ, կառուցվացքով, հատկություններով, զանգվածով, ծավալով օշտված
Ատոմը տարրի փոքրագույն մասնիկն է, որը պահպանում է նրա հիմնական քիմիական հատկությունները։ Ատոմի կառուցվածքը պահպանվում է դրական լիցքավորված միջուկի և նրա շուրջը բացասական լիցքավորված էլեկտրոնների միջև առկա էլեկտրոստատիկ ձգողության ուժերով: Քիմիական բանաձևերը, որոնք երբեմն կոչվում են նաև մոլեկուլային բանաձևեր, մոլեկուլը ներկայացնելու ամենապարզ ձևերն են: Քիմիական բանաձևեր կազմելիս մենք կիրառում ենք պարբերական համակարգի տարրերի քիմիական նշանները, որպեսզի նշենք, թե որ տարրերն են առկա մոլեկուլում:Մեր շրջապատող աշխարհում կան ֆիզիկական մարմիններ և տարբեր տիպի ճառագայթներ։ Բոլոր ֆիզիկական մարմինները կազմված են նյութերից։
Մոլեկուլ, երկու կամ ավելի ատոմներից բաղկացած էլեկտրականապես չեզոք խումբ։ Ատոմները միասին պահվում են քիմիական կապերի միջոցով։ Մոլեկուլները տարբերվում են իոններից էլեկտրական լիցքի բացակայությամբ։ Բայց քվանտային ֆիզիկայում, օրգանական քիմիայում և կենսաքիմիայում «մոլեկուլ» տերմինն հաճախ գործածվում է պակաս խստությամբ և օգտագործվում է նաև բազմատոմ իոնների դեպքում։
Իոններ, էլեկտրականապես լիցքավորված մասնիկներ, որոնք առաջանում են, երբ ատոմները կամ ատոմների խմբերը (մոլեկուլներ, ռադիկալներ) էլեկտրոններ կամ լիցքավորված այլ մասնիկներ են ձեռք բերում կամ կորցնում։
Պարզ նյութ, պարզ մարմին, մեկ քիմիական տարրից բաղկացած համասեռ նյութ։ Ազատ վիճակում գտնվող, քիմիական միացություն չառաջացրած տարրի գոյության ձևն է։
Բարդ նյութ, իրար հետ քիմիական կապերով միացած տարբեր տարրերի ատոմներից բաղկացած նյութ։
Անօրգանական նյութեր (անօրգանական միացություններ), անօրգանական միացությունը քիմիական միացություն է, որը չունի ածխածին – ջրածին կապեր։ Այնուամենայնիվ, նյութերի տարբերակումը օրգանականի և անօրգանականի հստակ սահմանված և համաձայնեցված չէ։ Տարբեր տեսակետեր կան այդ թեմայի շուրջ: Անօրգանական քիմիան ուսումնասիրում է անօրգանական միացությունների հատկությունները։ Անօրգանական նյութերը բաժանվում են երկու խմբի՝ պարզ նյութեր և քիմիական միացություններ։
Օրգանական նյութեր են կոչվում են այն բարդ քիմիական միացությունները, որոնց կազմի մեջ մտնում է ածխածին:
Բոլոր նյութերը բնութագրվում են որոշակի հատկություններով: Նյութերի հատկություններից են օրինակ, ագրեգատային վիճակը, գույնը, հոտը, համը, խտությունը, հալման և եռման ջերմաստիճանները, էլեկտրահաղորդականությունը, ջերմահաղորդականությունը, մագնիսական հատկությունը, ամրությունը ( պինդ նյութի դեպքում):
Քիմիական են կոչվում այն երևույթները, որոնց ժամանակ փոխվում է նյութի բաղադրությունը, մի նյութից առաջանում է երկու և ավելի նյութեր։ Քիմիական երևույթներին այլ կերպ անվանում են քիմիական ռեակցիաներ կամ փոխարկումներ։ Օրինակ՝ շաքարի կոտրելը ֆիզիկական երևույթ է, հալելը ևս, բայց նրա այրելը քիմիական է, որովհետև առաջանում է մուր (ածխածին), անջատվում է գազեր և ջրային գոլորշիներ։
Բնության մեջ կատարվում են շատ փոփոխություններ։ Ինչպես՝ ամառը փոխվում է աշունով, ձյուն է գալիս, կայծակն է որոտում և այլն։ Բնության մեջ կատարվող փոփոխություններն անվանում են բնության երևույթներ։ Վաղ ժամանակներում մարդիկ մտածել են, որ իրենց կյանքը կախված է իրենց շրջապատող աշխարհից, և ձգտել են ավելի շատ բան իմանալ աշխարհի մասին։ Երբ մարդը ուսումնասիրել է բնության երևույթները և չի հասկացել դրանց կայացման պատճառը նրանց վերագրել է գերբնական ուժերին։